Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα από τα συχνότερα χρόνια νοσήματα και χαρακτηρίζεται από υπεργλυκαιμία το οποίο είναι συνέπεια κάποιας διαταραχής στην έκκριση ινσουλίνης και στη δράση της. Προκαλεί μακροχρόνια βλάβες σε διάφορα όργανα και ιδιαίτερα σε οφθαλμούς, νεφρά, καρδιά και αγγεία αλλά και των νεύρων.
Είναι φανερό ότι για τον σάκχαρο-διαβητικό ασθενή ο οποίος καθημερινά θα πρέπει να διαχειρίζεται τη νόσο φαίνεται να βιώνει ένα μεγάλο άγχος. Διαπιστώνεται ότι οι διαβητικοί ασθενείς υποφέρουν από έντονο ψυχολογικό στρες, εμφανίζουν διαταραχές ύπνου, ορμονών αλλά και διαταραχές θερμοκρασίας του σώματός τους. Μελέτες υποστηρίζουν ότι η νόσος πυροδοτεί ποικίλες συναισθηματικές αντιδράσεις απόρροια του άγχους και της ανησυχίας που καθώς και της επίδρασης της νόσου στην καθημερινότητα του ατόμου. Παράλληλα, είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι το οικογενειακό περιβάλλον μπορεί να επηρεάσει την έκβαση της νόσου αλλά και την ποιότητα της ζωής τους.
Η κύρια θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη θα πρέπει να συνδυάζει έλεγχο του διαιτολογίου, σωματική άσκηση, ψυχολογική υποστήριξη παράλληλα με τη λήψη της φαρμακευτικής αγωγής. Η παχυσαρκία είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της νόσου, έτσι η διατήρηση της σωστής μάζας σώματος, η καλή και σωστή διατροφή είναι από τα βασικά που πρέπει να προσέχει κάποιος για την υγεία του. Η καθημερινή σωματική άσκηση βοηθά στην διατήρηση του σωματικού βάρους, στη ρύθμιση της γλυκόζης αλλά και της υπέρτασης. Η έγκαιρη διάγνωση και η έγκαιρη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη αποτελούν σημαντικές συνιστώσες για την πρόληψη πιθανών επιπλοκών της ασθένειας καθώς επίσης και για τη βελτίωση της καθημερινότητας του ασθενή.
Βασιλική Πασχαλίδου
Βοηθός Νοσηλεύτρια
Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Ενηλίκων Ημαθίας
https://www.mednet.gr/archives/2013-6/688per.html
http://repository.library.teimes.gr/xmlui/handle/123456789/9721
https://apothesis.eap.gr/archive/item/74716
