Το πρώτο κουδούνι θα ηχήσει για την νέα σχολική χρονιά…

Αυτό είναι κάτι που αγχώνει πολύ τους γονείς καθώς θα πρέπει να οργανωθούν και να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα για τα παιδιά και τις καθημερινές δραστηριότητες τους. Ιδιαίτερα στρεσογόνος κατάσταση για τους γονείς θεωρείται και η μετάβαση των παιδιών από την μια βαθμίδα στην άλλη όπως από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό, από το δημοτικό στο γυμνάσιο και αντίστοιχα στο λύκειο.

Είναι γεγονός πως η αυτοκτονία αποτελεί ένα σημαντικό και κοινωνικό πρόβλημα, καθώς στην εποχή την οποία διανύουμε παρατηρείται έξαρση του φαινομένου αυτού. Οι περισσότεροι άνθρωποι που αποφασίζουν να τερματίσουν την ζωή τους έχουν διαγνωστεί με κάποια ψυχική ασθένεια, όπως μείζων καταθλιπτική διαταραχή ή άλλη διαταραχή του συναισθήματος. Όπως έχει διαπιστωθεί, τα άτομα με διαταραχές της διάθεσης διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να αποπειραθούν να αυτοκτονήσουν. Κάθε χρόνο αυτοκτονούν ένα εκατομμύριο άνθρωποι και κάθε ένα λεπτό δύο άτομα παγκοσμίως.

Τις τελευταίες δεκαετίες πλήθος ερευνητικών μελετών επιχειρούν να διερευνήσουν τα γνωστικά, συμπεριφορικά και συναισθηματικά χαρακτηριστικά που συνθέτουν το προφίλ ενός παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες. Πρόκειται για μία ομάδα διαταραχών που επηρεάζουν την διαδικασία της μάθησης, για τις οποίες είναι σημαντικό να είναι ενήμεροι οι εκπαιδευτικοί καθώς και οι γονείς με σκοπό την έγκαιρη ανίχνευση και αξιολόγηση αλλά κα την εξατομικευμένη παρέμβαση.

Ο νοσηλευτής ψυχικής υγείας έχει ίσως τον πιο σημαντικό ρόλο στην φροντίδα του λήπτη ψυχικής υγείας. Εκτός των κατεξοχήν νοσηλευτικών καθηκόντων του, ο νοσηλευτής ψυχικής υγείας έχει τον κύριο ρόλο στην επικοινωνία με τον ωφελούμενο, καλείται να παρεμβαίνει και να αξιολογεί τα αποτελέσματα της θεραπείας, αλλά και να προάγει τη συνεργασία, τον συντονισμό και την οργάνωση μέσα σε μια διεπιστημονική ομάδα(Ψυχίατρο,ΨυχολόγοΚοινωνικό λειτουργό).Αποτελούν το συνδετικό κρίκο μεταξύ των ληπτών ψυχικής υγείας και των επαγγελματιών ψυχικής υγείας.

Το άγχος είναι μια η δυσάρεστη συναισθηματική κατάσταση που συνοδεύεται από αισθήματα φόβου ή ακόμη και τρόμου, ενώ η πηγή που το προκαλεί είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη ή µη αναγνωρίσιμη. Ο Μάνος (1997), ορίζει το άγχος ως δυσάρεστη συναισθηματική κατάσταση, η οποία περιλαμβάνει αισθήματα τάσης, φόβου, ακόμη και τρόμου ως απάντηση σε έναν κίνδυνο, του οποίου η πηγή είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη ή μη αναγνωρίσιμη. Το άγχος αποτελεί μια κοινή αντίδραση, που εμφανίζουν πολλοί οργανισμοί με τη μορφή της υπερβολικής αντίδρασης απέναντι σε ήπια στρεσογόνα γεγονότα και καταστάσεις. Η παρουσία του έχει ως αποτέλεσμα την ενεργοποίηση αυτόνομων-συμπεριφορικών αποκρίσεων που δρουν παράλληλα με τις υποκείμενες αισθήσεις συμβάλλοντας από κοινού στην επιβίωση του ανθρώπου (Bernal-Morales, Rodriguez-Landa, & Pulido-Griollo, 2015).

Όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει τόσο αυξάνονται και τα προβλήματα υγείας του.Η γήρανση του ατόμου οδηγεί πολλές φορές σε απώλεια μνήμης. Mία εκφυλιστική πάθηση του εγκεφάλου αποτελεί και η άνοια, με την πιο συχνή μορφή, τη νόσο Αλτσχάιμερ.

Ο εθισμός στο διαδίκτυο, γνωστός και ως διαδικτυακή εξάρτηση αποτελεί μία σχετικά νέα μορφή εξάρτησης. Αναφέρεται στην υπερβολική χρήση του διαδικτύου, που μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή ενός ατόμου. Ο εθισμός στο διαδίκτυο μπορεί να περιλαμβάνει την υπερβολική χρήση κοινωνικών δικτύων, την παρακολούθηση βίντεο ή διαδικτυακών παιχνιδιών, τον παθολογικό έλεγχο του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή των μηνυμάτων και άλλων διαδικτυακών πλατφορμών.

Κάθε χρόνο μαζί με το καλοκαίρι έρχονται οι πανελλήνιες εξετάσεις και μαζί και ένας κατακλυσμός άγχους για τους μαθητές και τους γονείς τους. Για τους περισσότερους αυτό αποτελεί κάτι άγνωστο και τρομακτικό.

Το άγχος σε φυσιολογικά όρια αποτελεί κινητήριο μοχλό για να προετοιμαστούμε για τις εξετάσεις. Όταν ανεβαίνει η ένταση και η συχνότητά του τότε απαιτεί αντιμετώπιση για να μη μετατραπεί σε δυσφορία που μπορεί να βλάψει την υγεία και την επιτυχία κάποιου.

Μερικές δεκαετίες πριν ο όρος «υγεία» αναφερόταν κατά κύριο λόγο - αν όχι αποκλειστικά - στη σωματική υγεία ενώ το ενδιαφέρον για την ψυχική υγεία περιοριζόταν κυρίως εντός του επιστημονικού πεδίου. Σήμερα, ωστόσο, δεν νοείται υγεία χωρίς τη (συν)ύπαρξη σωματικής και ψυχικής υγείας και το ενδιαφέρον για το πεδίο της ψυχικής υγείας αυξάνεται συνεχώς.

Συχνά, στην συναναστροφή μας με τους άλλους ανθρώπους ακούμε να διατυπώνονται απόψεις όπως «ο ψυχικά ασθενής είναι «τρελός», «οι ψυχικά ασθενείς δεν έχουν την ικανότητα να εργαστούν» ή «τα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας θα έπρεπενα παραμένουν σε ψυχιατρική νοσηλευτική δομή». Όλοι αυτοί οι μύθοι για τις ψυχικές διαταραχές είναι μέρος του στίγματος. Τι ακριβώς είναι όμως το στίγμα και ποιες οι συνέπειες του;