Επιχειρώντας να φωτίσουμε το σχολικό εκφοβισμό εν γένει και τις επιμέρους μορφές με τις οποίες εκδηλώνεται θεωρείται σημαντικό το γεγονός του ακριβού προσδιορισμού και της εννοιολογικής αποσαφήνισης του όρου. Επισκοπώντας τη διεθνή βιβλιογραφία διαπιστώνεται ότι μόλις τις τελευταίες δεκαετίες το σύνθετο πλέγμα των βίαιων σχολικών σχέσεων ξεκίνησε ενδελεχώς να μελετάται με σταθερό και συστηματικό τρόπο.

Ο σακχαρώδης  διαβήτης είναι ένα από τα συχνότερα χρόνια νοσήματα και  χαρακτηρίζεται από υπεργλυκαιμία το οποίο είναι συνέπεια κάποιας διαταραχής στην έκκριση ινσουλίνης και στη δράση της. Προκαλεί μακροχρόνια βλάβες σε διάφορα όργανα και ιδιαίτερα σε οφθαλμούς, νεφρά, καρδιά και αγγεία αλλά και των νεύρων.

Η σωματική δραστηριότητα και η άσκηση εν γένει, είναι ένας από τους κύριους δείκτες προφυλακτικού χαρακτήρα τόσο στην ψυχική όσο και στη σωματική υγεία. Μελέτες υποστηρίζουν ότι η άσκηση είναι ένας σημαντικός παράγοντας ο οποίος συμβάλλει θετικά στην ψυχική υγεία του ατόμου.

Η συχνότητα της παχυσαρκίας έχει αυξηθεί δραματικά παγκοσμίως τις τελευταίες δεκαετίες, με αποτέλεσμα να έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας. Μελέτες αποκαλύπτουν ότι το ποσοστό της παχυσαρκίας έχει σχεδόν διπλασιαστεί από το 1980 μέχρι το 2008. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.), η παχυσαρκία ορίζεται ως η υπερβολική συσσώρευση λίπους στο σώμα σε βαθμό που τίθεται σε κίνδυνο η υγεία του ατόμου.

Ενώ για πολλούς η περίοδος των διακοπών χαρακτηρίζεται από χαρά και εορτασμούς, για κάποιους άλλους είναι κάθε άλλο παρά ευχάριστη. H κατάθλιψη μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε περίοδο του χρόνου αλλά ειδικά το στρες και το άγχος κατά τη διάρκεια του Νοεμβρίου και του Δεκεμβρίου μπορεί να οδηγήσει πολλούς ανθρώπους στο να βιώσουν ένα αίσθημα μοναξιάς και ανικανοποίητου. Το σύνδρομο των διακοπών, λοιπόν, χαρακτηρίζεται από καταπιεσμένα αισθήματα άγχους, αβοηθησίας, από ευερεθιστότητα, νοσταλγία και αναμάσηση αναμνήσεων του παρελθόντος. Όλα αυτά μοιάζουν αρκετά με επεισόδιο μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής αλλά παρόλα αυτά διαφέρουν ως προς την ένταση και την διάρκεια των συμπτωμάτων.

Η Πολλαπλή Σκλήρυνση (ΠΣ) ή Σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ), είναι µια χρόνια πολυπαραγοντική νευρολογική νόσος, η οποία φαίνεται να επηρεάζει κυρίως τους νεαρούς ενήλικες. Είναι η πιο κοινή νευρολογική νόσος που προσβάλλει το Κεντρικό Νευρικό Σύστηµα (ΚΝΣ) (Benedict, Weinstock-Guttman, Fishman, Sharma, Tjoa, Bakshi, 2004). Η ΣΚΠ συµπεριφέρεται ως αυτοάνοση νόσος. Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται, όταν ο οργανισµός δεν αναγνωρίζει κάποιους ιστούς για δικούς του και τους επιτίθεται προκαλώντας βλάβες.

Η σύγχρονη δυτική κουλτούρα τείνει να εκθέτει τόσο άνδρες όσο και γυναίκες σε εξιδανικευμένες εικόνες σώματος από νεαρή ηλικία, γεγονός που προκαλεί την εσωτερίκευση ελκυστικών και αψεγάδιαστων προτύπων σώματος, τα οποία είναι δύσκολο να επιτευχθούν με αποτέλεσμα πολλά άτομα να αναπτύσσουν δυσλειτουργικές διατροφικές συνήθειες προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις κοινωνικές επιταγές για «ιδανικό» σώμα. Ρόλο ενισχυτή στην πίεση για συμμόρφωση με τα κοινωνικά πρότυπα διαδραματίζουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα, τα οποία κατακλύζονται από εξιδανικευμένες εικόνες.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το έμβρυο αποτελεί αντικείμενο συνεχών ελέγχων και συζητήσεων, γύρω από τη σωματική του ανάπτυξη και υγεία. Η μέλλουσα μητέρα επισκέπτεται ειδικούς, δέχεται συμβουλές, προσέχει τη διατροφή της, προσπαθεί να κόψει βλαβερές συνήθειες και να αποκτήσει καινούργιες ωφέλιμες, ώστε το παιδί που θα φέρει στον κόσμο να είναι γερό και υγιές.

Η ψυχική νόσος, έχει δυσμενείς αλλά και κάποιες φορές αποδιοργανωτικές συνέπειες για τον ασθενή ενώ παράλληλα έχει και σημαντικές επιπτώσεις στην οικογένεια. Οι αλλαγές στην κοινωνική πολιτική και η τάση για αποιδρυματοποίηση των ψυχικά πασχόντων μετέφεραν την ευθύνη της καθημερινής φροντίδας των ατόμων με χρόνιες ψυχικές διαταραχές στην κοινότητα.

Πολύ συχνά τα μέλη των οικογενειών που φροντίζουν ένα αγαπημένο τους άτομο που πάσχει από κάποια ψυχική διαταραχή ή από κάποια μορφή άνοιας, αισθάνονται μεγάλη ψυχική επιβάρυνση. Για να μπορέσουν όμως να αντιμετωπίσουν με πιο κατάλληλο τρόπο τις νέες καταστάσεις, χρειάζονται, αφενός τις κατάλληλες γνώσεις για να φροντίσουν το συγγενικό τους πρόσωπο, και, αφετέρου συμβουλευτική υποστήριξη για να φροντίσουν την δική τους ψυχική υγεία. Ωστόσο, οι κοινωνικό-οικονομικές αλλαγές που σημειώνονται σε όλες τις περιοχές της χώρας, έχουν αρχίσει να δημιουργούν προβλήματα στη φροντίδα συγκεκριμένων ευπαθών ομάδων από τη μεριά του οικογενειακού πλαισίου. Οι εξελίξεις αυτές, επιβάλλουν την ανάγκη για τη δημιουργία δικτύου υπηρεσιών με σκοπό την αντιμετώπιση των αναγκών των προαναφερθέντων ομάδων.